Ժամանակակից մարդը շատ ավելի դիմացկուն է քան մի քանի հազար տարի առաջ: Մեր իմուննային համակարգը շատ ավելի ուժեղ է: Հենց օրինակ վերցնենք աղմուկը, միջին դարերում ապրող մարդը չէր կարող դիմանալ հիմիկվա աղմուկին: Կամ այդ ժամանակ շատ մարդիկ մահանում էին սովորական գրիպից:
Հայաստանում համարյա չկա աշուն և գարուն: Մեկ շաբաթվա ընթացքում եղանակը կարող է շատ կտրուկ շոգից փոխվել ցրտի: Երևանում կա տրանսպորտի ծանրաբեռնվածության խնդիր: Ամեն օր մարզերից շատ մարդիկ գալիս են Երևան աշխատելու: Ի տարբերություն մի քանի տասնյակ տարի առաջվա համեմատ, գործարանները քիչ են, բայց դեռ շատ աղտոտող նյութեր են նետվում մթնոլորտ: Կա նաև կանաչապատման խնդիր, հատկապես կենտրոնում:
Ես ապրում եմ Արամ Խաչատրյան փողոցում, և ի տարբերություն շատ ուրիշ փողոցների իմը խաղաղ է: Ամբողջ փողոցը շրջապատված է բարձ բարդիներով: Աղմուկը շատ չէ: Դեռ, որոշ տարիներ առաջ ամեն ժամը մեկ ընդամենը մի քանի ավոտմեքենա կանցներ: Տան շրջապատում ոչ մի գործարան չկա: Բարձրահարկ շենքերը քիչ են:
Իմ կարծիքով իմ միջավայրը այդքան վտանգավոր չէ առողջության համար: Սակայն Երևանում կան վայրեր, որտեղ ապրելը լուրջ վնաս կարող է հասցնել մարդու առողջությանը:
Միջերկրածովային երաժշտահավը սակավաթիվ օլիգոտոպային տեսակ է: Տեսակն ընդգրկված է ԲՊՄՄ Կարմիր ցուցակում «Least Concern» կարգավիճակով: ԲՊՄՄ Կարմիր ցուցակի չափորոշիչներով գնահատվում է որպես «Խոցելի»: 
Մեր քաղաքի տարբեր մասերում միջավայրը տարբեր է: Բայց կան բաներ, որոնք նույնն են, օրինակ՝ աղբը: Երևանում մարդիկ աղբը աղբամաններում նետելու փոխարեն նետում են այն գետնին: Եվրոպայում դա անելու համար մեծ տուգանք է դրված և այն մարդը ով աղտոտում է հագնում է ցուցանակ «Ես աղտոտել եմ» և սկսում է մաքրել աղբը և դա ցուցադրվում է հեռուստացույցով:
Նազելի Տեր-Պետրոսյան 