Արդեն երրորդ օրն է, որ անցակացնում եմ «Ժայռ» ռազմամազական ճամբարում: Տխուր եմ, որ պետք է գնանք: Կուզեի, մի քանի օր էլ մնալ:
Հուլիսի 1-ին, ժամը 9:00 ճանապարհ ընկանք: Անցանք Արզնիի կամուրջով, Արգելով, Չարենցավանով: Արգելում այցելեցինք Գյումուշ ՀԷԿ-ը, որտեղ պետի տեղակալ Արամ Դավթյանը մեզ պատմեց ՀԷԿ-ի աշխատանքի մասին:
Հասանք ճամբար և սկսեցինք տեղավորվել: Ոչ ոք, ոչ ոգի չգիտեր այդ ժամանակ: Ընդամենը երկու օր է անցել և բոլորս արդեն լավ ընկերներ ենք:
Այսպիսով, իրար հետ ծանոթանալուց հետո, բաժանվեցինք խմբերի և սկսեցինք հերթապահությունը: Ամեն անգամ մի խումբ էր պատասխանատու ճաշի համար:
Ճաշից հետո, վերցրեցինք ձեռնոցները, տոպրակները ու սկսեցինք մաքրել տարածքը:
Երեկոյան խաղեր էինք խաղում մինչև մութն ընկնելը և հետո խարույկ էինք վառում: Հավաքվում էին նրա շուրջը մի լավ տաքանալու: Երգում էին տարբեր երգեր և կիթառ էինք նվագում:
Մեր ճամբարային երկրորդ օրը, սկսեցինք մարմնամարզությամբ: Իսկ նախաճաշից հետո էլ հաղթահարեցին Արեգունու լեռնաշղթային մի բարձրունք: Սարը բարձր չէր, բայց բարձրանալը և իջնելը այնքան էլ հեշտ չէր: Շատերի համար դա առաջին բարձրունքն էր:
Վերադառնալով խաղացինք «Դրոշակ» խաղը: Այս խաղը պարտադիր խաղ է «Ժայռ» ճամբարում: Ի տարբերություն բակային տարբերակի, այս մեկը շատ ավելի հետաքրքիր է: Զանազան տակտիկաններ և խորամանկություններ էինք մտածում հաղթելու համար:
Եվ դե էլ ինչ ճամբար առանց Սևանում լողալու: Մի լավ լողացինք, նաև սովորեցին ջրային առաջին օգնություն: Արկադիին նավից նետելով, փորձեցինք փրկել նրան:
Մի խոսքով, «Վրույր» ջոկատը հրաշալի ժամանակ անցկացրեց: Ուրախ կլինեմ հանդիպել իմ ընկերներին՝ մեր նոր Սեբաստացիներին, սեպտեմբերին, կամ ինչու ոչ մի ուրիշ ճամբարում:
Այս խրագիրը աշխատում է Արհեստական Ինտելեկտի, նեյրոնային ցանցերի և Machine Learning հիմունքների վրա: Ծրագիրը սկզբից խմբագրում է նկարը ընտրելով տեքստի մասը և սարքելով նկարը սև ու սպիտակ: Այդպես համակարգչին ավելի հեշտ է լինում հասկանալ տառերը:
Պիեռ Տեսիերը եկել էր Ֆրանսիայից և մեզ սովորեցրեց Abelton ծրագիրը: Աշխատարանի վերջում ունեցանք այս 
Նազելի Տեր-Պետրոսյան 