ՀՀ-ն ունի չորս հարևան, որոնցից երկուսի հետ գտնվում է վատ հարաբերությունների մեջ: Դրանք են՝ Վրաստանը, Ադրբեջանը, Իրանը և Թուրքիան:
Վրաստանի հետ Հայաստանը գտնվում է բարեկամական հարաբերություններում: ԽՍՀՄ-ը փլուզումից հետո եղել են կոնֆլիկտներ Ջավախքի ու Լոռիի համար, նրանք ավարտվեցին Ջավախքը գնալով Վրաստանին և Լոռին մնալով Հայաստանում:
Վրաստանի հետ առանձնապես տնտեսական հարաբերություններ չկան: Ապրանքաշրջանառությունը երկրների միջև քիչ է և հիմնականում կազմված է սննդամթերքից, որոշ չափով էլ էլեկտրոէներգիայի վաճառքից: Շատ հայեր իրենց ամառային հանգիստը անցկացնում են Աջարիայում, նաև շատ այցելություններ կան Թիֆլիս:
Վրաստանը և Հայաստանը գտնվում են տարբեր տնտեսական միություններում՝ Վրաստանը ասոցիացված է Եվրոմիութայն հետ, իսկ Հայաստանը՝ Եվրասիական: Քանի որ Հայաստանը և Վրաստանը հարյուրավոր տարիների հարևաններ են, դա մեծ հնարավորություն է տալիս, որ այդ երկու խոշոր տնտեսական միավորները համագործակցեն:
Վրաստանն էլ, Հայաստանն էլ ունեն շատ զարգացած, յուրահատուկ ազգային մշակույթ և չնայած հարևաններ լինելուն երկուսն էլ յուրահատուկ են: Վրաստանում ապրում են շատ հայեր և այդ պատճառով այնտեղ կան հայկական դպրոցներ: Նաև կրթական փոխանակումներ են լինում երկու երկրների միջև:
Իրանի հետ նույնպես գտնվում ենք բարի դրացիական հարաբերություններում: Իրանի հետ տնտեսական հարաբերությունները հիմնականում բաղկացած է էլեկտրոէներգիայի վաճառքից և տուրիզմից: Նաև ունենք լավ քաղաքական հարաբերություններ: Շատ հարցերում Իրանը իրեն չեզոք է պահում: Սակայն շատ դեպքերում նա է եղել պատճառը, որ Արդբեջանը ագրեսիվ չի վարվել: Իրանում նաև կան շատ հայկական եկեղեցիներ, դպրոցներ, համայքներ, մշակույթային կենտրոններ:
Թուրքիայի հետ հարաբերություններ չունենք: Կա միակողմանի տուրիզմ: Հայաստանից գնում են Արևմտյան Հայաստան, ծովային քաղաքներ և Ստամբուլ: Նաև կատարվում է ապրանքի ներմուծում անհատների կողմից:
Եվրոպական միության կողմից արվել են փորձեր հայ-թուրքական հարաբերությունները շտկելու հանդեպ: Սակայն, Թուրքերը հրաժարվում են Մեծ Եղեռնը ընդունելուց և այդ պատճառով դիվանագիտական հարաբերություններ չեն ստեղծվում:
Ադրբեջանի հետ գտնվում ենք թշնամական հարաբերություններում: Արցախյան հարցը ունի շատ տարիների պատմություն: Այն սկսել է 19-րդ դարի սկզբին և շարունակվում է մինչ օրս: Կազմակերպվում են, որոշ հանդիպումներ երկու պետությունների ղեկավարների միջև, որտեղ քննարկվում են հարցի լուծման տարբերակները: Սակայն հանդիպումներ անհաջող են:
Նազելի Տեր-Պետրոսյան 